Schittering

Hebben jullie dat ook? Een soort van flashback naar een bewust moment, waarin je toen tegen jezelf zei, dit bewaar ik, dit onthoud ik, voor altijd. Laat ik het een snapchat moment noemen, dat voor altijd bij je is.

Voor mij ontstond dit magische moment op een road-trip door de westkust van Amerika in 2005. En ondanks dat dit dus alweer 6 jaar geleden is, kan ik jullie nog zo meenemen naar dat moment.

Ik zit in de auto en we rijden over de bochtige wegen van de westkust van Amerika, het is helaas bewolkt en zelfs een beetje regenachtig, wat we allemaal wel jammer vinden omdat deze route met zon het nóg mooier is. Ik staar heerlijk naar buiten, verbeeld me de westkust mét een zonnetje en ik droom fijn voor me uit. In de verte zie ik dan toch wat blauwe lucht verschijnen en ineens is daar toch de zon! De zon maakt echt de meest mooie schittering over het water, het sprankelt, ik zie sterretjes opspringen door het blauwe water. Zo’n prachtig moment van hooguit 3 minuten, ik voelde me helemaal in mijn element, in het nu en het was heel magisch voor mij. Ik besloot in dat moment, dat dat mijn inspiratiebron zou worden, ik besloot heel bewust dat ik hier naar terug zou gaan als ik niet meer weet wat te doen in wat voor situatie dan ook.

Nu 6 jaar later besef ik hoe fijn en handig dit moment is geweest. Tijdens mijn studie waar continu van je verwacht werd creatief te zijn, kon ik terug naar mijn inspiratiebron en ging alles veel gemakkelijker. Ook op momenten waarin negatieve gedachten door mijn hoofd spookte, hielp dit snapchat moment. Het is ergens echt een multifunctionele tool geweest waarvan ik me nu óók besef dat dit zoveel meer is geweest dan alleen het terugroepen van het moment.

En stiekem wil ik er meer! Niet op mijn telefoon, niet in de cloud, niet op social media, niet op de harde schijf, nee gewoon in mezelf.

Ik wens jullie veel schitterende momenten.

❊ Laura

Uit mijn archief, geschreven in 2011.